Miejska i Powiatowa
Biblioteka Publiczna

Pamiętała, że reporter powinien być obiektywny, ale przyznawała, że nie potrafi. Tam, gdzie prawnicy widzieli paragrafy, Barbara Seidler widziała ludzi. I chociaż twórcy kryminałów mogą tu szukać inspiracji, bo opisane sprawy mrożą krew w żyłach, to autorce udało się - dzięki opisywaniu także procesów o miedzę, zabójstw na wiejskiej zabawie, gehenny w kwaterunkowym mieszkaniu, czy pijackich awantur - oddać atmosferę i klimat PRL-u. Mamy tu jednocześnie świadectwo epoki i kawałek świetnej literatury.

"Bardzo Państwu zazdroszczę, że po raz pierwszy będziecie mogli przeczytać jej najlepsze reportaże kryminalne. To dziś prawdziwy rarytas. Nie ma już takich tekstów w polskiej prasie, odkąd największe redakcje pozwalniały reporterów sądowych. No i nikt tak nie pisze jak ona. Proszę tylko pamiętać, że teksty te pochodzą z czasów, gdy ostatnim redaktorem był cenzor, a czytelnicy szukali prawdy między wierszami."
Cezary Łazarewicz